Cuijkenaar vertrekt bij Oekraïense voetbalclub Shakhtar Donetsk: "Met het hele team in de schuilkelder"
CUIJK – Assistent-trainer Jeroen Schepens vertrekt na een bewogen periode bij zijn Oekraïense voetbalclub Shakhtar Donetsk. De Nederlander werkte anderhalf jaar onder oorlogsomstandigheden en zag van dichtbij hoe spelers familieleden verloren aan het front. "Het is nu tijd om op adem te komen", zegt hij na een intensief verblijf in het door oorlog getroffen land.
"Het was een heel bijzondere ervaring op verschillende vlakken", vertelt Schepens. "Ik kreeg natuurlijk veel mee van de oorlog. Zowel tijdens de wedstrijddagen als op andere dagen. Je hebt natuurlijk ook met de groep te maken waarvan heel veel familieleden ook aan de front voor het land vechten."
Overleden familieleden
De oorlog had ook directe gevolgen voor de spelersgroep en de familie van de spelers. "De dag voor de Champions League wedstrijd tegen FC Barcelona kwam de broer van de keeper om aan het front. Van een andere keeper is de vader in de oorlog gesneuveld. De meeste familieleden van de spelers zijn gevlucht en wonen in het buitenland. De spelers blijven in het land om te voetballen zodat ze de familie kunnen onderhouden en het land vreugde te geven. Ze riskeren hiermee ook hun leven."
Dakloze club
"Je hebt veel te maken met luchtalarmen, maar dat ligt ook aan de stad waarin we op dat moment zijn. We hebben een thuisbasis in Lviv, dat is dicht aan de Poolse grens. Daar waren we voornamelijk wanneer we Europese wedstrijden speelden. In Donetsk ligt het stadion van de club, maar die stad is ingenomen door de Russen. Hierdoor zijn we als club constant onderweg. Het is nu door de oorlog een dakloze club."
Wedstrijd van zeven uur
Wanneer we in Kiev een wedstrijd speelden, kwam het heel vaak voor dat we drie, misschien wel vier uur over een wedstrijd deden, omdat we moesten schuilen wanneer er een luchtalarm was. Dan ligt de wedstrijd stil en zitten we met beide teams in deze kelder. Wanneer we dan weer van start gingen, moesten we opnieuw een warming-up doen en daarna speelden we pas verder. De langste wedstrijd die we hebben gespeeld, duurde zeven uur. Dat was in Kryvy, een stad die ongeveer 200 kilometer van het front ligt."
Populairste sport in Oekraïne
Schepens woonde zelf in Kiev. "Maar we waren bijna altijd onderweg. In de voorbereiding gingen we altijd naar het buitenland, vorige zomer naar Slovenië. Dan probeerden we zo lang mogelijk weg te blijven van de oorlog. De reden dat er in Oekraïne een competitie is, is om de mensen vreugde te bieden. Voetbal is de populairste sport in Oekraïne."
Broederschap
"Ik ben dingen die in mijn leven plaatsvinden heel erg gaan relativeren. Je ziet daar hoe veel mensen voor hun familie doen en hoe hecht de familiebanden daar zijn. Ook in het team merk je echt broederschap. Wat doe je bijvoorbeeld als coach wanneer de broer van je keeper overlijdt. Wat doet dat met het team en jezelf als persoon. Dat alles geeft je een andere kijk op je baan als assistent-coach."
Volgende stap
Nu is Schepens weer terug in Cuijk: "We zijn in goed overleg uit elkaar gegaan. Het is een enorm intensieve periode geweest en nu is het tijd om op adem te komen." Schepens weet nog niet wat zijn volgende stap in het trainersvak gaat zijn. "Eerst ga ik alles een plek geven en laten bezinken wat ik heb meegemaakt. Een nieuwe uitdaging moet op alle vlakken bij mij passen. Ik ga niet zomaar ergens instappen", sluit de Cuijkenaar af.
